Οι αθλητικές κακώσεις στο γόνατο

Η  άθληση  στην  καθημερινή  ζωή  είτε  σε  ερασιτεχνικό (γυμναστήριο, 5Χ5 κτλ ) είτε  σε  επαγγελματικό  επίπεδο  έχει  οδηγήσει σε αύξηση των κακώσεων του γόνατος σε όλες τις ηλικίες. Τα είδη των κακώσεων ποικίλουν σημαντικά από απλές διατάσεις συνδέσμων, θλάσεις των μυών περιξ της άρθρωσης μέχρι και σε σοβαρές σύνθετες ρήξεις συνδέσμων και εκτεταμένες ενδαρθρικές βλάβες. Οι περισσότερες από τις βλάβες αυτές ιδίως η συνδεσμικές και ενδαρθρικές, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και σωστά μπορούν να οδηγήσουν σε συνεχόμα προβλήματα στην άρθρωση του γόνατος και όχι μόνο, όπου στην καλύτερη περίπτωση οδηγεί σε επαναπροσδιορισμό και αλλαγή των επαγγελματικών και αθλητικών δραστηριοτήτων του ασθενή και τελικά σε πρώιμη δευτεροπαθή οστεοαρθρίτιδα και μόνιμη δυσλειτουργία του γόνατος.

 

Η άρθρωση του γόνατος είναι μία σύνθετη άρθρωση όπου η σταθερότητά της επιτυγχάνεται από ένα συνδυασμό οστικής γεωμετρίας και μυϊκών αλλά και συνδεσμικών στοιχείων της. Υπάρχουν δύο σύνδεσμοι , ο έσω πλάγιος και ο έξω πλάγιος σύνδεσμος όπου βρίσκονται εξωτερικά της αρθρικής κοιλότητας του γόνατος και σταθεροποιούν το γόνατο, όταν ασκούνται σε αυτό  δυνάμεις βλαισότητας και ραιβότητας αντίστοιχα. Οι χιαστοί σύνδεσμοι είναι οι δύο κύριοι σταθεροποιητές της άρθρωσης και συνδέουν τον μηρό με την κνήμη (πρόσθιος χιαστός, Anterior Cruciate Ligament (ΠΧΣ)  - οπίσθιος χιαστός, Posterior Cruciate Ligament (ΟΠΧ). Κύριος σταθεροποιητικός παράγοντας της άρθρωσης που εμποδίζει κυρίως την μπρός-πίσω κίνηση της κνήμης σε σχέση με το μηρό είναι ο ΠΧΣ και απώλεια αυτού προκαλεί μεγάλη αστάθεια στην άρθρωση του γόνατος, ενώ ο ΟΠΧ εμποδίζει κυρίως την μετακίνηση της κνήμης προς τα πίσω.Οι μηνίσκοι είναι ινοχόνδρινοι μηνοειδείς σχηματισμοί  που βρίσκονται μέσα στο γόνατο και έχουν σαν λειτουργία την αύξηση επιφάνειας επαφής μεταξύ μηρού και κνήμης και την ελάττωση της πίεσης μεταξύ των δύο αρθρικών επιφανειών. Συνεισφέρει στην ομοιόμορφη κατανομή του αρθρικού υγρού στην άρθρωση με αποτέλεσμα τη λίπανση και τη σωστή διατροφή του αρθρικού χόνδρου.(Εικ.1)

Εικόνα 1: Άρθρωση του γόνατος

 

Οι ποιο συχνές κακώσεις του γόνατος που αντιμετωπίζονται συντηρητικά με την ανάλογη σωστή παρακολούθηση, με φυσικοθεραπείες και αποχή για κάποιο διάστημα από την αθλήση, είναι :

 

         Χονδροπάθεια επιγονατίδας

         Διάταση έσω – έξω πλαγίου συνδέσμου γόνατος

         Θλάση τετρακεφάλου – οπιθίων μηριαίων

         Οστικό οίδημα μηρού – κνήμης

         Μερικά είδη οστεοχόνδρινου κατάγματος

         Οι περισσότερες ρήξεις Οπισθίου Χιαστού Συνδέσμου

 

Οι ποιο συχνες κακώσεις του γόνατος που χρίζουν χειρουργείο είναι :

 

       Ρηξη έσω – έξω μηνίσκου

       Ρήξη Προσθίου Χιαστού και σε ορισμένες περιπτώσεις (γ’ βαθμού) ρήξη Οπισθίου Χιαστού συνδέσμου

       Ελέυθερο οστεοχόνδινο κομμάτι μέσα στην άρθρωση

       Κατάγματα μηρού – κνήμης

 

Ο ΠΧΣ τραυματίζεται συνήθως όταν ασκηθεί υπερβολική στροφική δύναμη στο γόνατο, κατά τη διάρκεια ατυχήματος (πτώση, τροχαίο) ή αθλητικής δραστηριότητας (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, σκι κλπ) , είτε από απότομη υπερέκταση του γόνατος (Εικ.2). Η ρήξη του ΠΧΣ συνήθως συνοδεύεται από κάκωση και άλλων στοιχείων του γόνατος όπως βλάβη των  μηνίσκων ή πλαγιών συνδέσμων ( έσω- έξω πλαγίου συνδέσμου).Μπορεί να συμβεί όμως και μεμονομένη ρήξη έσω ή έξω μηνίσκου όταν ασκηθούν αφύσικες συνήθως στροφικών φορτίσεις στο γόνατο.

 

Εικόνα 2: Ρήξη Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου

 

Εικόνα 3: Βλάβη ραιβότητας. Οστικό οίδημα στον έσω μηριαίο κόνδυλο ( Α,Β *), Βλάβη του έξω πλάγιου συνδέσμου ( Β, βέλος). Ρήξη του ΠΧΣ ( C, βέλος)

 

Όλες οι κακώσεις του γόνατος σήμερα αντιμετωπίζονται πλέον αρθροσκοπικά. Δηλ. με την εισαγωγή ειδικού οργάνου, του αρθροσκοπίου, μέσω μικρών οπών  μέσα στην άρθρωση που έχει το πλεονέκτημα του άμεσου οπτικού ελέγχου των ευρημάτων.Είναι δηλαδή μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος (πολύ μικρές τομές) που είναι διαγνωστική και θεραπευτική ανάλογα με την υπάρχουσα παθολογία. Με την αρθροσκόπηση, η βλάβη σε φυσιολογικούς ιστούς είναι πολύ μικρότερη με αποτέλεσμα η αποκατάσταση σε μικρές επεμβάσεις να είναι πολύ γρηγορότερη από ότι με την ανοικτή μέθοδο. Επίσης, λόγω των μικρών τομών της συνεχούς έκπλυσης της άρθρωσης   και της γρήγορης κινητοποίησης του ασθενούς οι πιθανότητες επιπλοκών όπως μόλυνση, θρόμβωση και βλάβη αρθρικού χόνδρου είναι μικρότερη από ότι με την ανοικτή μέθοδο

 

Ποία είναι η εικόνα του γόνατος μετά από σοβαρή κάκωση ?

 

Το γόνατο σε ρήξη μηνίσκου συνήθως είναι διόγκωση της άρθρωση (ύδραθρος) σε λίγες ώρες ή και την επόμενη μέρα, και περιορισμός της κινητικότητας. Η διάγνωση γίνεται με ειδικές δοκιμασίες (όπως McMurray  και Apley)(Εικ.4) με πολύ καλή αξιοπιστία και επιβεβαιώνεται με μία μαγνητική τομογραφία. (Εικ.5).

 

Επιβάλλεται ακόμα και η κλινική εξέταση των συνδέσμων του γόνατος, καθώς δεν είναι σπάνιο να τραυματίζονται ταυτόχρονα σύνδεσμοι και μηνίσκοι. Σε ορισμένες ρήξεις του μηνίσκου μπορεί να έχουμε επεισόδια εμπλοκής (αδυναμία έκτασης του γόνατος) ενώ σε άλλες πόνο και ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια στροφικών κινήσεων, κατά την απλή βάδιση ακόμα και κατά τη διάρκεια του ύπνου, συνοδευόμενο από ύδραθρο. Αυτό οφείλεται στο το ότι όταν έχει κοπεί κάποιο τμήμα του μηνίσκου, όσο μικρό και να είναι εμποδίζει τη φυσιολογική κίνηση του γόνατος, καθώς παραμένει σχετικά ελεύθερο μεσα στην άρθρωση και οδηγεί κάθε φορά που εμποδίζει την κίνηση σε πόνο και φθορά του χόνδρου που καλύπτει τον μηρό και την κνήμη, ανάλογα.

 

Εικόνα 4: ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΣΗΜΑ ΡΗΞΕΩΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ  (F/P)

 

Εικόνα 5: Κλινική δοκιμασία για κάκωση γόνατος

 

Μετά τη ρήξη του ΠΧΣ το γόνατο του ασθενούς διογκώνεται άμεσα (σε λίγα λεπτά) και αδυνατεί να βαδίσει, πόσο μάλλον να επιστρέψει στη δραστηριότητα του λόγω έντονου άλγους.Η μαγνητική τομογραφία (Εικ.6) γίνεται προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ρήξη του ΠΧΣ καθώς η διάγνωση του είναι κυρίως κλινική. Έπειτα ο ασθενής πρέπει να ενημερωθεί για τη νέα κατάσταση του γόνατος του και ανάλογα να αποφασίσει εάν θέλει ή όχι να χειρουργηθεί.  Εάν η άρθρωση παρακεντηθεί, πράγμα που δε συνίστατε, μπορεί να αφαιρεθούν ακόμα και 80cm³ αιματηρού υγρού (αίμαρθρο). Η διόγκωση μπορεί να υποχωρήσει σε 2-3 βδομάδες πλήρως , όμως ο ασθενής θα έχει μία αστάθεια στο γόνατο του για όλη του τη ζωή, εάν δεν αποκατασταθεί η ζημιά χειρουργικά.

 

Εικόνα 6:(A) Φυσιολογικός ΠΧΣ. (B) Ρήξη ΠΧΣ (βελάκι)

 

Ποια είναι η προετοιμασία για τη χειρουργική επέμβαση ?

 

Πριν το χειρουργείο ο ορθοπαιδικός χειρουργός σας θα εξετάσει την κατάσταση του δέρματος και θα καθορίσει τον προεγχειρητικό έλεγχο που περιλαμβάνει συνήθως μικροβιολογικές εξετάσεις αίματος και ούρων, ακτινογραφία θώρακος, έλεγχος των φαρμάκων για πιθανή τροποποίηση ή διακοπή πριν το χειρουργείο (salospir, plavix κ.α.), καθώς και εξετάσεις από άλλες ιατρικές ειδικότητες αν απαιτηθεί από το ιστορικό  του ασθενούς.

 

Ποια είναι η θεραπεία της ρήξεως του μηνίσκού?

Η αντιμετώπιση των ρήξεων του μηνίσκου γίνεται αρθροσκοπικά (Εικ.7) με αφαίρεση των ασταθών τμημάτων και σε κάποιες περιπτώσεις που η διαμόρφωση της ρήξης το επιτρέπει με συρραφή (ιδίως σε νέους ασθενείς και σε ορισμένες πρόσφατες ρήξεις) (Εικ.8). Η επέμβαση διαρκεί γύρω στα 20-30 λεπτά και πραγματοποιείται με γενική ή ραχιαία αναισθησία.

 

Μετά το χειρουργείο του μηνίσκου ο ασθενής γυρίζει σπίτι του την ίδια μέρα βαδίζοντας,χωρίς ιδιαίτερο πόνο και  ξεκινάει ασκήσεις άμεσα, ενώ η πλήρης αποκατάσταση, προκειμένου να γυρίσει σε πλήρη αθλητική δραστηριότητα είναι 4-6 βδομάδες. Στην περίπτωση που επιδιορθώθηκε ο χόνδρος της άρθρωσης λόγω καθυστερημένης προσέλευσης για χειρουργείο ή λόγω της φύσης της κάκωσης, συνήθως υψηλής ενέργειας ή έγινε συρραφή του μηνίσκου, ο χρόνος πλήρης αποκατάστασης επιμηκύνεται και είναι περίπου στις 6-8 βδομάδες.Στις περιπτώσεις αυτές δε φορτίζει το σκέλος του για τις πρώτες 4-5 βδομάδες μετά το χειρουργείο προκειμένου να επιδιορθωθεί ο χόνδρος ο οποίος έχει φτιαχτεί αρθροσκοπικά με διάφορες μεθόδους όπως με ειδική λείανση του χόνδρου, τρυπανισμούς, μικροκατάγματα κτλ. ανάλογα με την βαρύτητα και τη φύση της χόνδρινης βλάβης και των συνοδών κακώσεων ή να «δέσουν» τα ράμματα που έχουν τοποθετηθεί στο μηνίσκο.Παρόλα αυτά και σε αυτές τις περιπτώσεις η επιστροφή στο σπίτι του είναι την ίδια μέρα και ασκήσεις ξεκινάνε άμεσα.

 

    

Εικόνα 7: (ΑΡ) ΤO SET UP ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΣΗΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ (ΔΕ) ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ.

 

Εικόνα 8: (Α) ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΤΥΠΟΙ ΡΗΞΕΩΣ ΤΟΥ ΜΗΝΙΣΚΟΥ.(ΑΡ) ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣ ΡΗΞΕΩΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ. (ΔΕ) ΤΥΠΟΙ ΡΗΞΕΩΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ .Α. ΑΚΤΙΝΩΤΗ, Β. ΚΑΘΕΤΗ ΕΠΙΜΗΚΗΣ .C. ΚΑΘΕΤΗ ΠΛΑΓΙΑ (ΜΥΤΗ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥ) D,ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΠΛΑΓΙΑ ΡΗΞΗ (B) ΤΥΠΙΚΟ ΣΗΜΑ 3Α ΡΗΞΕΩΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ.

 

Επιπλοκές

Σήμερα τα ποσοστά των επιπλοκών στην αρθροσκόπηση του μηνίσκου είναι μηδαμινά, λόγω της προόδου που έχει επιτελεστει στην τεχνική αυτή. Παρόλα αυτά στη βιβλιογραφία αναφέρονται φλεγμονή και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και γι αυτό δίνεται μετά το χειρουργείο ως προφύλαξη αντιπηκτική θεραπεία και αντιβίωση.

 

Ποια είναι η θεραπεία της ρήξεως του Προσθίου Χιαστού Συνδέσμου ?

 

Η έλλειψη του προσθίου χιαστού συνδέσμου οδηγεί το γόνατο σέ ανώμαλη κινητικότητα και αυτό με τη σειρά του οδηγεί μακροπρόθεσμα σε σοβαρές χόνδρινες βλάβες λόγω των υπεξαρθρημάτων (μπαίνει και βγαίνει το γόνατο) και δευτερογενή μετατραυματική αρθρίτιδα του γόνατος σε πρώιμη ηλικία.Ο ΠΧΣ δεν αποκαθίσταται με καμία συντηρητική αντιμετώπιση.Ο κατάλληλος χρόνος για χειρουργείο είναι ή άμεσα τις πρώτες μέρες μετά τον τραυματισμό ή μετά από 3 βδομάδες, όταν έχει ηρεμήσει το γόνατό του και ανάλογα πάντα με τις συνοδές κακώσεις( συνδεσμικές – οστικές). Εάν κάποιος επιθυμεί να χειρουργηθεί πολύ αργότερα θα ήταν καλό να προσπαθεί να ενδυναμώνει όσο μπορεί το γόνατό του στο ενδιάμεσο διάστημα και να αποφεύγει τις αθλητικές δραστηριότητες, καθώς λόγω τις ασθάθειας μπορεί να πάθει μεγαλύτερη ζημιά.

 

Αφού ολοκληρωθεί ο προεγχειρητικός έλεγχος ο ασθενής εισέρχεται στην κλινική και προγραμματίζεται η επέμβαση. Η αντιμετώπιση της ρήξεως του προσθίου χιαστού γίνεται επίσης, αρθροσκοπικά. Κατά την αρθροσκόπηση πραγματοποιείται έλεγχος του γόνατος και αντιμετώπιση και των συνοδών βλαβών του γόνατος (μηνίσκοι-χόνδροι ) όπου αυτές υφίσταντο.

 

Κατόπιν, λαμβάνεται το μόσχευμα  από τον ίδιο τον ασθενή, αυτομόσχευμα, (δηλ. Ο τένοντας του ημιτενοντώδη και ισχνού –hamstrings- , ή τμήμα του επιγονατιδικού τένοντα ή τμήμα της μυικής μάζας του τετρακεφάλου) Εικ.9,10. Ορισμένοι χρησιμοποιούν τεχνητό μόσχευμα, ιδίως εάν το επιθυμεί ο ίδιος,κάτι το οποίο δε το συστήνουμε. Το πλεονέκτημα του συνθετικού.

 

Εικόνα 9: : Τμήμα επιγονατιδικού τένοντα για μόσχευμα

 

Εικόνα 10: : Χρησιμοποίηση closedloopendobuttonγια την καθήλωση των hamstringsστο μηριαίο κόνδυλο

 

μοσχεύματος είναι ο μικρότερος χρόνος αποθεραπείας (γύρω στους 4 μήνες), χωρίς να τραυματίζονται οι οπίσθιοι μηριαίοι, ενώ στο αυτομόσχευμα  η πλήρης ενσωμάτωση του στην θέση τοποθέτησης και η πλήρη επιστροφή σε αθλητικές δραστηριότητες είναι 6-8 μήνες. Παρόλα αυτά μακροπρόθεσμα , το αυτομόσχευμα υπερτερει καθώς σε ένα περίπου χρόνο έχει επαναγγειωθεί πλήρως, όπως ο πρωτοπαθής ΠΧΣ που υπέστει την ρήξη, πράγμα που δε συμβαίνει με το συνθετικό. Η επιλογή του μοσχεύματος εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς, καθώς και τις επαγγελματικές ανάγκες του και είναι αποτέλεσμα κοινής απόφασης του ασθενή και του ορθοπαιδικού (Εικ.11)

 

 

Εικόνα 11: (AΡ) Αρθροσκοπική εικόνα ρήξεως Προσθίου χιαστού , (ΔΕ) Αρθροσκοπική εικόνα του αυτομοσχεύματος

 

   

Εικόνα 12: (ΑΡ) Σταθεροποίηση αυτομοσχεύματος σχηματικά στη θέση του ΠΧΣ (Hamstrings), (ΔΕ) Εικόνα του αυτομοσχεύματος στην Μαγνητική τομογραφία

 

Στη συνέχεια γίνεται προετοιμασία του γόνατος ώστε να δεχθεί το μόσχευμα του χιαστού, το οποίο εισάγεται και τοποθετείται στη θέση του με αρθροσκοπική τεχνική και σταθεροποιείται (Εικ.12). Η επέμβαση διαρκεί γύρω στην 1,5 ώρα και πραγματοποιείται με γενική ή ραχιαία/επισκληρίδια αναισθησία. Μετά την επέμβαση ο ασθενής παραμένει στην κλινική συνήθως για 1 μέρα και ξεκινά άμεσα κινησιοθεραπεία γόνατος καθώς και μερική φόρτιση – βάδιση με την βοήθεια βακτηριών, συνήθως για 2 βδομάδες, εκτός εάν είχε βλάβη και ο χόνδρος της άρθρωσης, οπότε και πάλι το διάστημα επιμηκύνεται για 4-5 βδομάδες.

 

 Με το εξιτήριο λαμβάνει πλήρεις και λεπτομερείς γραπτές οδηγίες για το πρόγραμμα φυσιοθεραπείας και ασκήσεων που πρέπει να ακολουθήσει και επανέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για έλεγχο της πορείας της αποθεραπείας του.Η  πισίνα σε 3-4 βδομάδες, η οδήγηση επιτρέπεται στο μήνα περίπου και στους 2 – 2,5 μήνες κάνει ελαφρύ τρέξιμο. Η επιστροφή στην εργασία του εξαρτάται απο την φύση αυτής. Εάν κάποιος για παράδειγμα δουλεύει σε γραφείο μπορεί να επιστρέψει άνετα σε ένα μήνα, συνεχίζοντας το πρόγραμμα φυσικά της αποθεραπείας. Σε 6-8 μήνες μετεγχειρητικά μπορεί να επανέλθει σε πλήρη αθλητική δραστηριότητα, ανάλογα με το πρόγραμμα αποκατάστασης και τη συμμόρφωση του ιδίου στις οδηγίες που έχει πάρει.

 

Επιπλοκές

Οι κύριες επιπλοκές στην πλαστική του ΠΧΣ κυρίως είναι :

 

Αιμορραγία, φλεγμονή, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και αγγειονευρώδη προβλήματα .

 

Η προφυλακτική αντιβίωση που χορηγείται κρατάει τα ποσοστά φλεγμονής κάτω από 1%. Ο υποεπιγονατιδικός κλάδος του σαφηνούς νεύρου μπορεί να τραυματιστεί, όταν λαμβάνονται τα Hamstrings. Συχνή επιπλοκή χωρίς όμως να επηρεάζεται η λειτουργία του γόνατος στο μέλλον.Η ιγνυακή αρτηρία μπορεί να τραυματιστεί όταν επιδιορθώνονται οι μηνίσκοι και το περονιαίο νεύρο όταν διορθώνεται ο έξω μηνίσκος (Πολύ σπάνια επιπλοκή που αναφέρεται στη βιβλιογραφία).

 

Αρθροίνωση εμφανίζεται κυρίως όταν χειρουργούνται τα γόνατα στις οξείες φάσεις ή όταν φλεγμαίνουν. Ο ασθενής έχει τότε μεγάλη δυσκαμψία στο γόνατό του και η οποία αντιμετωπίζεται κυρίως με έντονη φυσικοθεραπεία. Σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις χρειάζεται αρθροσκοπική αρθρόλυση.

 

Πρόσθιος πόνος στο γόνατο είναι η πιο συχνή επιπλοκή όταν χρησιμοποιείται τμήμα του επιγονατιδικού τένοντα σαν μόσχευμα.

 

Για να αποφύγουμε την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση ο ασθενής λαμβάνει για διάστημα 18 ημερών προφυλακτική δόση χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη και κινητοποιείται άμεσα.

 

Αναφέραμε τις ποιο συχνες αθλητικές καkώσεις στο γόνατο που χρήζουν χειρουργείο. Φυσικά υπάρχουν και άλλες όπως, παθήσεις της επιγονατίδας με εξαρθρήματα και υπεξαρθρηματα αυτής, διατάσεις και ρήξεις έσω και έξω πλαγίων συνδέσμων του γόνατος, καταφυσίτιδες, τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα (jumper’sknee), τενοντίτιδα χήνειου ποδα και πολλές άλλες που με σωστή καθοδήγηση και φυσικοθεραπεία συνήθως αντιμετωπίζονται συντηρητικά αλλά και αρθροσκοπικά σε περίπτωση που οι συντηρητικές τεχνικές αποτύχουν.

 

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε την τεράστια σημασία στην πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση των αθλητικών κακώσεων του γόνατος την φυσιοθεραπεία, κινησιοθεραπεία και σωστή καθοδήγηση. Είτε εφαρμόσουμε συντηρητική θεραπεία είτε χειρουργική, η φυσιοθεραπεία και οι ασκήσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αποκατάστασης και μπορεί να αναδείξει είτε να θέσει σε κίνδυνο το θεραπευτικό αποτέλεσμα.

 

Η ιατρική συνεχώς εξελίσσεται, οι τεχνικές το ίδιο τόσο απεικονιστικά όσο και  χειρουργικά με αποτέλεσμα να έχουμε πλέον και γρήγορη διάγνωση αλλά και αποκατάσταση, ενώ και το κόστος τον επεμβάσεων δεν είναι πλέον τόσο δυσβάστακτο. Ενδεικτικά, σήμερα μία αρθροσκόπηση μηνίσκου δύσκολα θα υπερβεί τα 2000 ευρώ.

 

ioan tsapakidis

Ιωάννης Τσαπακίδης

Ορθοπεδικός Χειρουργός

www.itsapakidis.gr

email: johnytsapak@yahoo.gr

-

  

 

  

 

sdf

 

 

 

 
 
 
 

Καλεντάρι