Γι αυτό τον λόγο θεωρείται ότι η ισορροπία αποτελεί μια βασική κινητική ικανότητα. Η ισορροπία γενικά ορίζεται σαν η ικανότητα διατήρησης του κέντρου βάρους του σώματος μέσα στην βάση στήριξης (3) και συνήθως διακρίνεται στην στατική και δυναμική ισορροπία. Στατική ισορροπία ορίζεται ως η διατήρηση της ισορροπίας μέσα στην βάση στήριξης όταν δεν υπάρχει κίνηση. Δυναμική ισορροπία ορίζεται ως η ικανότητα να διατηρείται ο έλεγχος του κέντρου βάρους κατά την εναλλαγή από μια δυναμική σε μια σταθερή κατάσταση (4). Δηλαδή, ο έλεγχος της σταθερότητας του σώματος και του κέντρου βάρους, κατά την μετάβαση από την  επιβράδυνση ή σταμάτημα (από δυναμική σε στατική θέση) και την  άμεση επανα-επιτάχυνση (αλλαγή κατεύθυνσης και σπρίντ άλμα κτλ).

Η εφαρμογή ενός προγράμματος στατικής και δυναμικής ισορροπίας, ασκήσεις συντονισμού,  αλλά και ενδυνάμωσης του κορμού και των κάτω άκρων, 3 με 4 φορές την εβδομάδα,  μπορεί να προσφέρει προστασία για μια σειρά από τραυματισμούς, όπως η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου του γόνατος, το διάστρεμμα ποδοκνημικής κτλ (1).

Με βάση των προαναφερομένων ο ιμάντας αποτελεί μία πολύ καλή μέθοδο άσκησης για την ανάπτυξη της ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας.  

Βιβλιογραφία:
1.    Heidt JrRS, Sweeterman , LM, Carolnas , RL, Traub, JA, and Tekulve FX. Avoidance of soccer injury with pre-season conditioning. Am J Sports Med 28: 659 – 621 , 2000
2.    McGuine, TA, Green JJ, Best, T and Levenson, G, Balance as a predictor of ankle injuries in high school basketball players. Clin J Sport Med 10: 239 -244, 2000
3.    Olmsted, LC, Carcia, CR, Hertel, J, and Shulz SJ. Efficacy of the star excursion balance tests in detecting reach deficits in subjects with chronic ankle instability. J Athletic  Train 37: 501 – 506, 2002
4.    Ross, SE and Guskiewizc, KM. Examination of static and dynamic postural stability in individuals with functionally stable and unstable ankles.     Clin J Sport Med 14:332 – 338, 2004