Κάποιους αγώνες τους επιλεγείς προπονητικά… άλλους  λόγω μεταλλίου και διαδρομής… Όταν όμως πρόκειται για αγώνα που γίνεται στην ιδιαίτερη πατρίδα σου έχει ήδη σημειωθεί στο καλεντάρι σου εδώ και καιρό. Η συγκλονιστικές περιγραφές εθελοντών  και δρομέων από το 1ο Amorgos Trail Challenge αλλά και η λαχτάρα μου να επισκεφτώ το νησί που είχα να πάω από 5 χρονών με έφεραν Παρασκευή απόγευμα στο λιμάνι του Πειραιά. Ένα Blue Star Paros γεμάτο από δρομείς και συνοδούς μέσα στον ενθουσιασμό και την τρελή χαρά, είχαμε γίνει σχεδόν όλοι μια παρέα. Ένα εορταστικό αθλητικό διήμερο ξεκινούσε! (Σημειωτέων η εταιρία BlueStar πρόσφερε έκπτωση 50% στα εισιτήρια). Τι και αν φτάσαμε 3.00 τα ξημερώματα στα Κατάπολα. Όλο το νησί επί ποδός .Οι άνθρωποι της διοργάνωσης με πούλμαν και ιδιωτικά αυτοκίνητα μας καλωσόρισαν και μας μετέφεραν στα καταλύματα μας όπου μας περίμεναν με χαμόγελο οι ξενοδόχοι.

Έχοντας κοιμηθεί ελάχιστες ώρες το πρωινό μας βρήκε στην Γραμματεία της Αιγιαλης να παίρνουμε τους αριθμούς μας μέσα σε μια υπέροχη υφασμάτινη τσάντα με ένα σωρό καλούδια μέσα! Μπλουζάκι, αντηλιακό, βραχιολάκι, παστέλι, ψημένη ρακή, λαδάκι αμοργιανο, καπέλο. Πόσο πλούσια διοργάνωση.. και ακόμα δεν είχαμε δει τίποτα.

Ο αγώνας της 1ης ημέρας του Amorgos trail challenge ιδιαίτερος και μοναδικός! Αγώνας Spike στη Νησίδα της Νικουριας . Η αρχή για την «περιπέτεια» δόθηκε στη μικρή προκυμαία του Αγ. Παύλου όπου η βάρκα του κ. Βαγγέλη μετέφερε τους συμμετέχοντες μαζί με τους εθελοντές. Οι δρομείς έπρεπε να ανέβουν σε μια από τις κορυφές του νησιού όπου βρισκόταν το checkpoint και να επιστρέψουν κατεβαίνοντας μια διαδρομή χωρίς  καμία σηματοδότηση . Πολλά τα γέλια και τα πειράγματα  καθώς έβλεπες τους δρομείς να φεύγουν ανά κύματα και να σκαρφαλώνουν  σαν τα κατσίκια. Ένας αγώνας διασκέδασης και ένας τερματισμός στα καταγάλανα νερά  της Νικουριας.

Το απόγευμα μας βρήκε στη μοναδική Χώρα της Αμοργού  για τον παιδικό αγώνα , την τεχνική ενημέρωση και το πάστα πάρτυ. Πραγματικά έμεινα άφωνη από τον αριθμό των παιδιών που συμμετείχαν. Όλο το νησί εκεί , χαρούμενες φάτσες , γέλια χειροκροτήματα  και τα παιδιά να ξεχύνονται στα ασπρισμένα σοκάκια της χώρας για να κερδίσουν  ένα υπέροχο μετάλλιο βότσαλο ζωγραφισμένο στο χέρι.   Το Παστα Παρτυ με θαλασσινά  που ακολούθησε πλούσιο και με μεράκι, φτιαγμένο από τα χεριά των ντόπιων και των εθελοντών. Μπύρες, νερά και χυμοί σε αφθονία για όλους τους δρομείς τα παιδάκια και τους συνόδους τους. Φυσικά η βράδια έκλεισε με 2-3 σφηνάκια ψημένη ρακή.. έτσι για το καλό !

Η δεύτερη ημέρα του Amorgos trail challenge περιελάμβανε δύο διαδρομές των 5,5 και 19 χλμ. Η εκκίνηση στη μικρή διαδρομή δόθηκε  στο χωριό της Λαγκάδας, ενώ εκείνο των 19 χλμ στην Ιερά Μονή της Χοζοβιώτισσας, στο χώρο του παρκινγκ της Μονής. Κοινός  τερματισμός στον Όρμο της Αιγιαλης.

 Όσοι βρέθηκαν πρώτη φορά το νησί  μίλαγαν με ιδιαίτερο θαυμασμό και δέος για το τοπίο και το Μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας.Ο μεγάλος αγώνας ξεκινάει με περίπου 80 δρομείς και μαζί του η ανάβαση των 300 σκαλιών του μοναστηρίου! Η συγκίνηση ήταν μεγάλη  και μια ανατριχίλα καθώς το ¨3-2-1-Παμε’’ συνοδεύτηκε με τον ήχο των καμπανών της Ιεράς Μονής που κτυπούσαν σε πανηγυρικό ρυθμό, δίνοντας  δύναμη και προστασία σε καθένα συμμετέχοντα ξεχωριστά στη μεγάλη αυτή διαδρομή. Ο καιρός  ιδανικός  με αυτή την ελαφρά “αύρα” του Αιγαίου πελάγους , λίγα  σύννεφα αλλά και κατσιφάρα (* μετάφραση στο τέλος του κειμένου) σε κάποια ψηλά σημεία. Πεντακάθαρα μονοπάτια  εναλλάσσονταν  με ασπρισμένα  πλακόστρωτα, φρεσκοασπρισμένα σπίτια ,χρώματα  και αρώματα ,εικόνες αυθεντικότητας  και η θέα από εκεί ψηλά  στην κορυφογραμμή της Αμοργού μοναδική. Η  Άγρια φύση έδενε αρμονικά με το απέραντο γαλάζιο και πολλές οι στάσεις για θαυμάσουμε το τοπίο. Οι σταθμοί του αγώνα υπερπλήρης τόσο υλικά αλλά και ψυχικά. Εθελοντές υπέροχοι και πάντα με το χαμόγελο. Η διαδρομή κάτω από τον λαμπερό ήλιο, και την Αμοργιανή φύση, περνούσε από τα χωριά της Λαγκάδας και των Θολαρίων μέσα από κάτασπρα, ασβεστωμένα σοκάκια. Σε όσα χωριά περάσαμε οι ντόπιοι  είχαν βγει να μας καλωσορίσουν και χειροκροτήσουν στα μπαλκόνια και στα καφενεία  ! Κάποιοι κερνούν και ψημένες !Η διαδρομή μέτριας δυσκολίας με πολύ ωραίο τερέν  ιδανική για όλους όσους  θέλουν να απολαύσουν έναν αγώνα trail χωρίς να ζοριστούν.

 Τα τελευταία χιλιόμετρα των δύο διαδρομών ήταν κοινά, πάνω στο κύμα  της  παραλίας του Όρμου της Αιγιαλης όπου η αμμουδιά και η φωνή της Ιωάννας Συνοδινου μας οδηγούσε  στο τερματισμό της διαδρομής . Ένας πολύ όμορφος αγώνας είχε μόλις τελειώσει στην αγκαλιά των γαλαζοπράσινων νερών της Αιγιαλης .Η καλύτερη αποθεραπεία!

Η μοναδική αυτή γιορτή ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής  που  πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής των αγώνων, με την απονομή μεταλλίων και πολλών δώρων σε όλους τους συμμετέχοντες. Ακολούθησε παραδοσιακό γλέντι με μουσικά όργανα και χορευτικά, πεντανοστιμο πατατατο, πίτες και άφθονο κρασί για όλους ,δίνοντας την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να γνωρίσουν από πρώτο χέρι και να πάρουν μια “γεύση” από το Αμοργιανό γλέντι και την γνήσια νησιώτικη φιλοξενία. Συγκίνηση και μεγάλο καμάρι που έχω ρίζες από αυτό το μέρος.. Η Αμοργός έχει μπει ήδη στον αθλητικό χάρτη της Ελλάδας μας.

Έφτανε η ώρα του αποχαιρετισμού.. Ένα διήμερο γεμάτο από τρέξιμο, παράδοση, γαστρονομία, πολιτισμό και φυσικά αυθεντικότητα έφτανε στο τέλος του…. Η Ιωάννα μας μετέφερε στα Κατάπολα να πάρουμε το καράβι. Κατάκοπη με κλεισμένη φωνή αλλά με την ικανοποίηση ζωγραφισμένη στα μάτια της ότι όλα πήγαν κατευχήν .Δώσαμε ραντεβού για του χρόνου και μια μεγάλη αγκαλιά ! Μια ηρεμία και μια μελαγχολία πλέον στο καράβι που μας έφερνε πίσω στη βάση μας.. Με όσους συζήτησα έφευγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις και αναμνήσεις από αυτό το νησί. Όλοι ευχηθήκαμε να μας αξιώνει η Χοζοβιωτισσα να βρισκόμαστε κάθε χρόνο εκεί! 

* Η απαραίτητη μετάφραση