"Ανθρωπιά"..... αυτονόητη ή μήπως όχι;;

Σε αυτή την στήλη φιλοξενούνται άρθρα, απόψεις δικές σας. Είναι η στήλη σας.

 

Σήμερα δημοσιεύουμε ένα άρθρο της Μαριάτζελας Μοιρέα.

11/11/2018 Ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού ένας τραυματισμός, μια απώλεια ,ένα χειροκρότημα ,ανάμεικτα συναισθήματα μα πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Όλα θύμιζαν το  συνηθισμένο ελληνικό εμφύλιο μεταξύ δύο ιστορικών ομάδων Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ακόμα και τα καπνογόνα στην αρχή που οδήγησαν στην καθυστέρηση του πολυαναμενόμενου αγώνα. Όλα κυλούσαν ομαλά δυνατές μονομαχίες, σκληρές κόντρες ,λάθη, κανένα γκολ. Ώσπου στο 48ο λεπτό του αγώνα έπειτα από μία σφοδρή σύγκρουση ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Σωκράτης Διούδης βρίσκεται στο έδαφος έχοντας χάσει τις αισθήσεις του. Το γήπεδο παγώνει κυριολεκτικά και επικρατεί σιγή, στον αγωνιστικό χώρο τα ιατρικά επιτελεία και των δύο ομάδων σπεύδουν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες στον άτυχο γκολκίπερ. Η σιγή δίνει τη θέση της στο ζεστό χειροκρότημα του κοινού προς τον παίκτη του Παναθηναϊκού και το αυτονόητο γίνεται πράξη στο ελληνικό γήπεδο του 2018.Έτσι το κλασικό παιχνίδι των δύο ομάδων μετατρέπεται σε παράδειγμα προς μίμηση για όλα τα γήπεδα της ελληνικής super league  και ορόσημο για την απομάκρυνση της βίας στα γήπεδα. Τα συγχαρητήρια πρέπει να δοθούν όσο δεδομένο κι αν ακούγεται πρωτίστως  στον γιατρό της ομάδας του Ολυμπιακού που όταν τέθηκε το ζήτημα της ανθρώπινης ζωής δήλωσε Παρών αφήνοντας στην άκρη τα οπαδικά και δευτερευόντως στους υγιείς φίλαθλους του Ολυμπιακού που με το χειροκρότημα τους έδωσαν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο στα ελληνικά γήπεδα. Μια πράξη ανθρωπιάς μπορεί να είναι  κάτι μικρό καθημερινό (ένα χαμόγελο σε ένα παιδί που το έχει ανάγκη ή η παραχώρηση μιας θέσης στα μμμ )μέχρι κάτι μεγάλο (η συνεισφορά για να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή) δεν έχει σημασία το τι άλλα η κίνηση. Η ανθρωπιά δεν βρίσκεται στα πτυχία μα στη ενσυναίσθηση, στην ευρύτερη πνευματική καλλιέργεια και μόρφωση.

Οι άνθρωποι λιγοστεύουν στις μέρες μας και οι πράξεις ανθρωπιάς σπανίζουν όμως υπάρχουν και θα συνεχίζουν να υπάρχουν τέτοιες πράξεις  για να μας θυμίζουν γιατί αξίζει να λεγόμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Μαριάτζελα Μοιρέα

 

 

-