Μάλιστα ήταν τόσο σπουδαία και απαραίτητη η γεύση της για τους Έλληνες και τους Αρχαίους Αιγυπτίους, που συνήθιζαν να μασουλάνε σπόρους μουστάρδας κατά τη διάρκεια του φαγητού.

Σύμφωνα με την ιστορία, στις αρχές του 14ου αιώνα, ήταν τόσο μεγάλη η λατρεία που είχε ο Πάπας Ιωάννης ΚΒ για τη μουστάρδα που έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει για τον πολυαγαπημένο του ανιψιό, την υπηρεσία του «μεγάλου μουσταρδιέρη του πάπα».

Η μουστάρδα (συμπεριλαμβανομένης και της μουστάρδας από χρένο) είναι τροφή με αναγνωρισμένη εδώ και πολλούς αιώνες για την αποσυμφορητική και αποχρεμπτική δράση της. Συμβάλει στην διάλυση της βλέννας που φράζει τις αναπνευστικές οδούς. Ανακουφίζει από συμπτώματα συμφόρησης που προκαλούνται από το κοινό κρυολόγημα και την ιγμορίτιδα. Εξουδετερώνει βακτηρίδια και επιταχύνει τον μεταβολισμό, συντελώντας στην καύση των περίσσιων θερμίδων.

Σε έρευνα που διεξήγαγαν Βρετανοί επιστήμονες φάνηκε ότι περίπου τα τρία πέμπτα ενός κουταλιού του μουστάρδας αύξησε το ρυθμό του μεταβολισμού κατά 25% βοηθώντας την καύση σαράντα πέντε επιπλέον θερμίδων σε διάστημα τριών ωρών.